تاریخچه
پیدایش پیگمنتهای جدید در طول زمان به کندی صورت گرفت. بعد از سنتز اولین رنگ مصنوعی توسط “ویلیام پرکین” در سال ۱۸۵۶ متعاقباً در اوایل قرن بیستم ، پیگمنتهای مصنوعی آلی تهیه و به بازار عرضه شدند. این پیگمنت ها دارای اهمیت خاصی بودند، زیرا علاوه بر موارد استعمال پیگمنت های معدنی ( لاکها ، رنگهای روغنی ، صنعت چاپ و … ) در رنگرزی الیاف و منسوجات هم بکار می‌رفتند. یکی از مهمترین اکتشافات در مورد پیگمنت های آلی ، کشف پیگمنت های فتالوسیانین در سال ۱۹۳۵ توسط شیمیدانهای شرکت رنگرزان اسکاتلند بود.
در صنایع بزرگ و کوچک همیشه مورد اقبال عمومی بوده اند و از رنگرزی الیاف پوشاک تا نقاشی ماشینهای کوچک و بزرگ ، کشتی ها و منازل و خیلی کارهای بزرگ و کوچک استفاده میکنند ، بطوریکه بازار بسیار خوبی در جهان را به خود اختصاص داده اند .
انواع رنگدانه‌ها
معمولاً رنگدانه‌ها را براساس انواع شیمیایی به پیگمنت معدنی یا پیگمنت آلی طبقه‌بندی میکنند، اما این پیگمنت های آلی یا پیگمنت های معدنی می‌توانند طبیعی یا سنتزی باشند.
ویژگیهای عمومی پیگمنت ها
پیگمنت ها ذرات جامدی هستند که افزودن آنها به رنگ نه تنها موجب پوشش دار شدن و رنگی شدن آن می شود، بلکه ویژگیهای معینی نیز به رنگ می دهند. از این ویژگیها می توان به محافظت سطح مانند مقاومت در برابر هوازدگی و خوردگی و خواص محوری مانند تقویت لایه، ایجاد سختی مناسب، باز دارندگی اشتعال و سایر خواص اشاره کرد. برای انتخاب درست پیگمنت مناسب باید خواص و ویژگیهای آن را شناخت. در این مقاله سعی شده ات تا این خواص به اختصار شرح داده شود و به دسته بندی پیگمنت ها به طور کلی اشاره گردد.
شرکت تعاونی دانش بنیان نانو پویش یکتا در جهت همکاری با مراکز دانشگاهی ، آموزشی و پژوهشی ، اساتید و دانشجویان محترم ، در این زمینه میتواند نیازهای شما عزیزان را برطرف سازد .